Σαράντα χρόνια
μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου για «ψωμί, παιδεία, ελευθερία», ο αγώνας δικαιώθηκε πλήρως. Αυτοί που ήσαν
επικεφαλείς της «εξέγερσης» και αργότερα μέλη όλων των μεταπολιτευτικών
κυβερνήσεων μέχρι και σήμερα, μας χόρτασαν το ψωμί, ο λαός γεύτηκε τα αγαθά της
ελευθερίας και οι νέοι μας τη μόρφωση και την εκπαίδευση.
Η ζοφερή
πραγματικότητα όμως είναι ότι οι ελπίδες και τα οράματα της Ελληνικής νεολαίας,
προδόθηκαν από αυτούς τους ίδιους που τους καθοδηγούσαν εκείνο το Νοέμβρη του 1973.
Είναι αυτοί που
με την πολιτική τους οδήγησαν το λαό μας στην εξαθλίωση και τώρα με ορατό τον
κίνδυνο του ξεσπιτώματος από τις εστίες τους. Για τους χιλιάδες αυτόχειρες
νεκρούς Έλληνες δεν θα υπάρξει καμία
επέτειος για να θυμόμαστε την απώλειά τους. Το δράμα της απώλειας τόσων ψυχών, το
βιώνουν οι οικογένειές τους και αποτελεί όνειδος για τους κυβερνώντες και
εθνική απώλεια.
Τη μοναδική
εθνική φωνή που αντιστέκεται στα αντεθνικά και ανίερα σχέδιά τους, προσπάθησαν
να τη φιμώσουν. Με τον αρχηγό μας στη φυλακή, νομίζουν ότι θα κάμψουν το
αγωνιστικό μας φρόνημα και θα σιγήσουν τη φωνή μας.
Οι Έλληνες
εθνικιστές ούτε φιμώνονται, ούτε τρομοκρατούνται και αυτό θα επιβεβαιωθεί στις
επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.
ΧΡΗΣΤΟΣ
Α. ΡΗΓΑΣ
Μέλος Κεντρικής Επιτροπής Υπεύθυνος Περιφέρειας Δυτ. Ελλάδος