Έδωσαν τα χέρια Τσίπρας και Καμμένος - Μαζική φυγή των ψηφοφόρων προς την Χρυσή Αυγή

Ακόμη μια ένδειξη για την επικείμενη σύμπλευση των ΑΝΕΛ με τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν τα όσα είπε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των πρώτων Νότης Μαριάς, ο οποίος με δηλώσεις του τάσσεται υπέρ της κοινής καθόδου των δύο κομμάτων στις αυτοδιοικητικές εκλογές του προσεχούς Μαΐου. Το ότι η παραδοχή αυτή
δεν γίνεται από τον οποιονδήποτε βουλευτή του κόμματος, προκειμένου να ειπωθεί ότι πρόκειται «περί προσωπικής άποψης που δεν εκφράζει συνολικά το κόμμα», αλλά από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο σημαίνει ότι υπάρχει έγκριση από τον αρχηγό των ΑΝΕΛ, Πάνο Καμμένο.
Δεν είναι η πρώτη φορά, φυσικά, που βγαίνουν αυτά τα σενάρια και όχι μόνο από τον Μαριά, ο οποίος απλώς «δεν πρόλαβε» να ενταχθεί νωρίτερα στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την θητεία του στο ΠΑΣΟΚ, και προετοιμάζει το μέλλον του από τώρα. Ο ίδιος ο Καμμένος έχει αναφερθεί στο παρελθόν σε ενδεχόμενη συνεργασία του κόμματός του με τον ΣΥΡΙΖΑ υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Το ζητούμενο, όμως, είναι άλλο, το οποίο και αναδεικνύει τόσο την ιδεολογική ανυπαρξία όσο και τον πολιτικό αχταρμά που διέπουν τους ΑΝΕΛ.
Ένα κόμμα με υγιή βάση ψηφοφόρων, το οποίο όμως εκτίθεται καθημερινά από τις αντικρουόμενες απόψεις του αρχηγού του και των βουλευτών του. Ένα κόμμα - κομήτης, όπου η πολιτική γραμμή που χαράσσεται είναι αυτή της ουσιαστικής ενσωμάτωσης, είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ (όπως επιθυμεί ο Καμμένος), είτε με τη ΝΔ (όπως επιθυμούν άλλοι βουλευτές του κόμματος).
Ένα κόμμα του οποίου ο αντιμνημονιακός λόγος δεν αποτελεί σε καμιά περίπτωση προϊόν κατασταλαγμένης ιδεολογίας, ξεκαθαρισμένης πολιτικής γραμμής και εμπεριστατωμένης ανάλυσης της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας, αλλά εξαντλείται σε φτηνούς αφορισμούς, δίχως τεκμηριωμένες προτάσεις για έξοδο από το εθνοκτόνο μνημόνιο. Πρόκειται για πραγματική κατάντια η εικόνα που δείχνουν οι ΑΝΕΛ. Ανίκανες να εκφράσουν έναν δικό τους πολιτικό λόγο, οι διάφορες φατρίες που βρίσκονται στο εσωτερικό του κόμματος, αυτό το οποίο προσπαθούν είναι να προσκολληθούν στο πλευρό άλλων συστημικών κομμάτων δείχνοντας την ανικανότητά τους.
Οι ψηφοφόροι (και όχι οπαδοί γιατί τέτοιου είδους κόμματα δεν είναι δυνατόν να έχουν οπαδούς και στέρεα κομματική βάση) των ΑΝΕΛ, Έλληνες με υγιείς κατά βάση απόψεις, οι οποίοι αγαπούν την Πατρίδα τους, ανησυχούν για το μέλλον τους και επιθυμούν ένα καλύτερο αύριο για τους ίδιους και τις οικογένειές τους είναι σίγουρο ότι έχουν αναθεωρήσει τις απόψεις τους για το κομματικό αυτό συνονθύλευμα απόψεων. Αν μη τι άλλο, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ με τις περιβόητες «συνιστώσες» του όσο και οι ΑΝΕΛ με τις πολύ διαφορετικές απόψεις ανάμεσα στους βουλευτές τους, έχουν ένα κοινό σημείο: Είναι αλλοπρόσαλλα «κόμματα», πολυτασικά και πολυσυλλεκτικά, τα οποία γι΄αυτό τον λόγο δεν μπορούν να έχουν κανένα περιθώριο αυτοβελτίωσης και πολύ περισσότερο μακροημέρευσης.
Γι΄αυτό τον λόγο (και) οι μέχρι πρότινος ψηφοφόροι των ΑΝΕΛ, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι βέβαιο ότι στις επόμενες εκλογές θα στραφούν στο μόνο συνεπές Ιδεολογικά και Πολιτικά Κόμμα, το οποίο μπορεί να εκφράσει τις πεποιθήσεις και τις ανησυχίες τους. Το μόνο κόμμα που ο αντιμνημονιακός λόγος του δεν είναι «γιαλαντζί», αλλά αποδεικνύεται καθημερινά από τις πράξεις του εντός και εκτός Κοινοβουλίου. Και αυτό το κόμμα είναι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ