Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Οι ρίζες του Λαϊκού Εθνικισμού


Στις μέρες αυτές το Κίνημά μας, το Κίνημα του Λαϊκού Εθνικισμού, ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ απ' άκρη σ' άκρη της Ελλάδος. Όχι, στα στενά όρια του κρατιδίου αλλά οπουδήποτε έχουν δημιουργήσει οι Έλληνες κοινότητες ( ΗΠΑ. Αυστραλία). Αναπόφευκτα λοιπόν, η ενδυνάμωση αυτή, φοβίζει το Σύστημα των Τοκογλύφων κι έτσι αποτελεί κοινό σημείο αναφοράς και επίθεσης, καθημερινά, σ' όλες τις εφημερίδες, είτε αυτές είναι πολέμιες είτε φίλα προσκείμενες προς την κυβέρνηση της Τρόικα.


Σε όλα αυτά τα άρθρα αναφερόμαστε ως βίαιοι ή ως ναζί. Λασπολογείται το Κίνημά μας ως ένας φορέας βίας που επιτίθεται σε όποιον είναι αντίθετος με τη ναζιστική ιδεολογία μας. Λάσπη, συκοφαντίες και ύβρεις από τους εχθρούς της Πατρίδας μας. ΤΙΜΗ ΜΑΣ!

Συνέπεια της καθημερινή τριβής των δημοσιογραφίσκων με το Κίνημά μας είναι τρία επικίνδυνα σημεία:

α) Δημιουργούν ένα πλαστό είδωλο του Χρυσαυγίτη με τις πράξεις που εξιστορούν με την πένα ή αφηγούνται στην κάμερα. Με την πλαστή αυτή εικόνα ήθελαν αλλά ΑΠΕΤΥΧΑΝ να μας κρατήσουν στο περιθώριο φοβίζοντας το Λαό και να μη μας πλησιάσει. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν ελέγχεται από τις ξένες δυνάμεις και τους ανθρώπους τους που δρούνε ως απόλυτα αφεντικά στην Ελλάδα γι' αυτό τους είναι επικίνδυνο ο Λαός να Υποστηρίζει το Κίνημα που Αγωνίζεται στις μέρες μας για να συνεχίσει να υπάρχει η Πατρίδα των Ελλήνων και αργότερα, Μεγάλη…
β) Όμως πιο επικίνδυνο για το Κίνημα είναι όσοι μας πλησιάζουν για τη Λάθος εικόνα που προβάλλουν τα κανάλια και οι εφημερίδες. Κι αυτό γιατί γρήγορα τ' άτομα αυτά δυσαρεστούνται βλέποντας πως η Πολιτική Δράση μας δεν έχει καμία σχέση με αυτά που μας φορτώνουν.
γ) Αναφέρονται συνεχώς στην Ιδεολογία μας σαν να μιλούν πχ για την Ιδεολογία των φιλελεύθερων χρηματιστών ή την "Ιδεολογία" των υλιστών μαρξιστών παντός φύσεως. Καταρχάς για να είσαι στη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ πρέπει όχι μόνο να σκέφτεσαι αλλά και να ζεις και να ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ…Δηλαδή δεν πρόκειται για μία απλή πολιτική ιδεολογία που άλλα λες κι άλλα κάνεις. Κατά δεύτερον, ας ρίξουν μία ματιά στην πολιτική Ιδεολογία όλων αυτών των φιλελεύθερων με φτιάχνουν τεράστιες περιουσίες με χρήματα του Ελληνικού Λαού ή των σοσιαλδημοκρατών που "έσπειραν" το χάος με τις δημοσιονομικές κι όχι μόνο αλχημείες τους.


Ποια είναι όμως ακριβώς η Ιδεολογία-Κοσμοθεωρία της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και πού ακριβώς βρίσκονται οι ρίζες της;
Πολλοί Συναγωνιστές αν τους ρωτήσεις πού βρίσκονται οι ρίζες του Λαϊκού Εθνικισμού, σίγουρα θα σου απαντήσουν πως βρίσκεται στο μεγαλειώδες έργο του Πλάτωνα: ΠΟΛΙΤΕΙΑ. Ως θα αποδειχτεί στη συνέχεια εκεί, βρίσκεται η θεμελίωση τόσο φιλοσοφικά όσο και πολιτικά-κοινωνιολογικά της δομής και λειτουργίας μιας Πολιτείας με τα πλέον ελληνικά ιδανικά: Της Τιμής. Της Ανδρείας. Της δικαιοσύνης και της Αξιοπρέπειας.

Το ότι ο Λαϊκός Εθνικισμός θεμελιώνεται στο έργο του Πλάτωνα σημαίνει: α) πως οι ρίζες του, βρίσκονται ακόμα πιο βαθιά στην ελληνική Ιστορία ώστε να υπάρχει μία ζύμωση που κρυσταλλώνει και αποτυπώνεται την κλασική εποχή στο ανυπέρβλητο έργο του Μεγάλου Έλληνα Φιλοσόφου και β) Ο Λαϊκός Εθνικισμός είναι μία ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ όσο και να λυσσάνε οι εχθροί του Έθνους για το αντίθετο προσπαθώντας να παρουσιάσουν το άσπρο ως μαύρο.

Οι ρίζες, λοιπόν του Λαϊκού Εθνικισμού βρίσκονται στην ίδια την Ελληνική Ψυχή και χάνονται όχι στο βάθος της Ιστορίας αλλά στα βάθη του ίδιου χρόνου: στην εποχή του Μύθου. Ο Μύθος είναι η κινητήρια δύναμη της Ιστορίας και η Ψυχή ενός Έθνους.

Οι αρχές, ο τρόπος σκέψης και ζωής, πολιτικής, ο κώδικάς τιμής που πρεσβεύουν οι Ομηρικοί Ήρωες είναι αυτές που επιδιώκει ο Αγωνιστής του Λαϊκού Εθνικισμού.

Ναι! Όσο πομπώδες κι αν φαίνεται σε κάποιους αυτό… Την εποχή που ο Πλάτωνας έγραφε την Πολιτεία, τα Έπη του Ομήρου διδάσκονταν στα παιδιά των Αθηναίων από την προσχολική κιόλας ηλικία και τ' απάγγελλαν δημόσια στις εορτές της Πόλης του Θησέα. Αν κάποιος δεν τα γνώριζε απ' έξω, θεωρούνταν για τους Έλληνες της κλασική εποχής αναλφάβητος. Λίγα χρόνια αργότερα, ο Μέγας Αλέξανδρος, ξεκίνησε τον Αγώνα Απελευθέρωσης των Ελλήνων προσκυνώντας τον Τύμβο του Αχιλλέα στην Τροία, παίρνοντας τα Ιερά Όπλα του Ήρωος, αφού πρώτα κάρφωσε το κοντάρι του στη Γη της Μικράς Ασίας. Ο Μέγιστος των Ελλήνων, ιχνηλατούσε τους Προγόνους και Πρότυπά του: τον Ηρακλή και τον Αχιλλέα . Η Κορωνίδα των Ελλήνων Ηρώων.

Κι αντί για άλλα λόγια, ας διαβαστούν τα όσα αποκάλυψε ο Απολλώνειος Λόγος του Περικλή Γιαννόπουλου:

"Ο Όμηρος στον παλαιότατο καιρό του, χωρίς να είναι η δουλειά του, και χωρίς να το θέλη, και χωρίς να το ξέρη και χωρίς να το φαντασθή ποτέ του, πίνων και τραγουδών εις ηρωικά και ημιθεϊκά συμπόσια των ΚΛΕΦΤΩΝ του καιρού του πίνων και τραγουδών, να ζωγραφίση τον Έλληνα πάσης εποχής, υπό την διπλή μορφή του Αχιλλέως-Κλέφτου, πολεμιστού, Οδυσσέως-εμπόρου. Αποίκου δηλαδή του ενός Έλληνος που πηγαίνοντος παντού από καταβολής κόσμου-τρυπόνοντος εις τα έγκατα γαιών και λαών, εξαπατώντος και διαρπάζοντος τα πάντα, φορούντος όλων των ειδών τα φορέματα, τρυκιμιζόμενου εις τα τέσσερα σημεία των ανέμων, διαρκώς θαλασσοπνιγμένου, αλλά εις το τέλος πάντα διαφεύγοντος κάθε κίνδυνον, νικώντος, επανερχομένου εις την φωληάν του ασφαλώς. Του ενός αιωνίου Αχιλλέως-Οδυσσέως του ξεκινούντος διά κάθε που, όπου του μυρίσει χρυσότριχον τομάρι διά να το αρπάση, δια κάθε Ωραία Ελένη που του αρπάζουν αυτού, επανερχομένου έστω και χωρίς βρακί στο σπίτι του, σκοτώνοντος κάθε εραστάς και αναπαυόμενος στην αγκαλιά της Πηνελόπης του, που είναι η Γη του, η οποία κοροϊδεύουσα τους κάθε εγκατεστημένους στο σπίτι της εραστάς, και αφρόντιστα τραγουδούσα, υφαίνει τα όνειρά της εις τα θαυμάσια υφάσματα που βλέπετε εις τας δύσεις των ουρανών Σας, γράφων ούτω από τότε, ότι ούτε τώρα δεν εκατόρθωσαν οι φραγκοβάρβαροι Σοφοί και οι δικοί μας οι φραγκοραγιάδες, την αιωνίαν ιστορίας Έλληνος και φυλής, εις κάθε στιγμήν πιστοποιούμενην, γράφων τα δύο προφητικά βιβλία τα δύο γνήσια Ευαγγέλια της Φυλής. Και δια να γραφούν από τότε, χωρίς ούτε να το θέλει, ούτε να το σκοπεύει, ούτε να το φαντασθή ο ποιητής, ολοφάνερο ότι από πολύ πριν των τότε, άλυσσος αιώνων μακροτάτη Ζωή της Φυλής, είχεν αποκρυσταλλώσει τον Ελληνικόν Τύπον εις διαμαντένιας σκληρότητος και διαυγείας κρύσταλλον…"

Δημήτρης Ολυμπίου